My visual diary - NL
My visual diary
In my eclectic nineteenth century cocoon, at the edge of town, I like to dream away in dazzling views. Besides the souvenirs of places I visited, I find inspiration for my paintings in images from a newspaper, book or magazine. It is never about the image only, but about the trip in one’s memory. Travelling happens mainly in one’s head. Real or imaginary trips in the past. Painting is a way to keep memory alive.
My worst fear is to lose my memory, because memories make you who you are. Your entire soul and existence is connected to your memory. In fact your mind is made up of precious and original memories that have determined your life and keep haunting you as long as you live. In my art I try to isolate a moment from the ruthless speed of time, a moment which I try to reveal to others. The sensation of that moment in time is evoked and intensely felt whilst I am painting. I try to transform that sensation into an image. Of course, not every moment needs this transformation, only those moments or fragments of moments which actually changed the machinery of my heart. A sharply defined, sometimes abstract image. Music helps me to capture the right mood.
The setting of my painted diary used to be indoors, but now this has changed. On the current pages I prefer the townscape, whether it is imaginary or not, seen from frog or birds eye perspective, or presented as a cross section. On the very edge of emptiness where expectations are open, I want to create pictorial insight, space and freedom. I create a geography of the mind through which you can travel.
For me it’s all about the excitement of the creative process, whereby I want to keep improving my craftsmanship and finding the most personal expression of my microcosm. In my work I am looking for the visual power of a painting, the way an image can be expressed by means of paint as a material with a tactile nature. The finest portrait linen, high quality paint (Oud Holland) and brushes are my favorite instruments. Whilst painting, life is lived more deeply. Glazing techniques form a time consuming process, whereby several thin layers of paint are applied one by one. As a consequence, things can be fathomed more into depth. The space which is created in paint gradually becomes a spiritual space. This time I give in a sense to the beholders. Of course I hope that the spectators will not be in a hurry or too distracted, taking the time to look and dream away in the story before them.
In mijn negentiende-eeuwse, aan de rand van de stad gelegen cocon in eclectische stijl, droom ik graag weg in duizelingwekkende zichten. Naast souvenirs aan plaatsen die ik bezocht, zijn afbeeldingen uit een krant, boek of magazine de aanleiding om te schilderen. Daarbij gaat het niet louter om het beeld zelf, maar om de reis in het geheugen. Reizen doe je vooral in je hoofd. Het zijn echte of ingebeelde reizen in het verleden. Al schilderend probeer ik de herinnering te bewaren.
Geen geheugen meer hebben is waar ik het meest bang voor ben. Herinneringen zijn wie we zijn. Je hele ziel en je bestaan is verbonden met je geheugen. Je hele gedachtewereld is opgebouwd uit kostbare oorspronkelijke herinneringen die je leven bepalen en die je blijven achtervolgen, zolang je leeft. In mijn kunst probeer ik een ogenblik te onttrekken aan de meedogenloze vaart van de tijd en dat geredde fragment te onthullen aan anderen. De sensatie is voorbij maar wordt bij het schilderen weer opgeroepen, intens beleefd …. Ik zet de ervaring om in een beeld. Niet alle momenten vragen om een transformatie natuurlijk. Het gaat om een moment of een fragment van een moment dat het raderwerk van mijn hart heeft veranderd. Een scherp afgelijnd, soms abstract beeld. Muziek helpt me om de juiste stemming vast te houden.
Mijn geschilderd dagboek speelde zich vroeger binnenskamers af, op de huidige bladzijden is dit nimmer het geval. Het stedelijke, al dan niet, gedroomde landschap gezien vanuit kikvors- of vogelperspectief of in doorsnede draagt nu mijn voorkeur weg. Op de rand van de leegte, die verwachting oproept, probeer ik een blijvend verlangen naar overzicht, ruimte en vrijheid picturaal te vertolken. Ik creëer beelden waar je doorheen kunt reizen, een soort geestelijke geografie.
Wat mij bezighoudt is de opwinding van het creatieve proces, het voortdurend zoeken naar meer vakmanschap en een zo persoonlijk mogelijke uitdrukking van mijn microkosmos. In mijn werk ga ik op zoek naar de beeldende kracht van een schilderij, de manier waarop het beeld in verf-materie - het tactiele van de verf- omgezet kan worden. Fijn portretlinnen, verf van hoogwaardige kwaliteit (Oud Holland) en penselen zijn mijn favoriete instrumenten. Tijdens het schilderen wordt het leven dieper beleefd. De glaceertechniek is een tijdrovend proces waarbij meerdere dunne verflagen geduldig worden aangebracht. Dat betekent dat je de dingen in de diepte kunt peilen. De geschilderde ruimte wordt op die manier stapsgewijs een spirituele ruimte. In zekere zin geef ik die ruimte dan aan de beschouwer. Natuurlijk hoop ik dat een toeschouwer niet te gehaast of afgeleid is en de tijd neemt om te kijken en weg te dromen in het aangeboden verhaal.